Przyczyną utrzymywania się dolegliwości bólowych w tych przypadkach jest brak pełnego odbarczania korzeni nerwowych. Istnieją tutaj następujące sytuacje:
– 1. „Usidlenie” korzenia w dwu miejscach. Dolegliwościom można zapobiec, sprawdzając ruchomość korzenia po usunięciu źródła przypuszczalnego ucisku (korzeń powinien przesuwać się do środka na odległość ok. 1 cm).
– 2. Ucisk na dwa korzenie. Kłopotów pozwala uniknąć dokładne sprawdzenie przed operacją, który korzeń (korzenie) musi być odbarczony.
– 3. Istnienie stenozy w obrębie kanału korzeniowego na innym poziomie niż stenozy kanału kręgowego. W tym przypadku kłopotów także można uniknąć dokonując wnikliwej, przedoperacyjnej oceny chorego.
– 4. Niepełne odbarczenie kanału kręgowego w osi środkowej. Aby uniknąć kłopotów, odbarczenie musi być wystarczająco rozległe, co potwierdza odsłonięcie nadoponowej tkanki tłuszczowej i stwierdzenie wyraźnego tętnienia opony twardej.
W tym miejscu należy podkreślić jeszcze raz, że aby odbarczenie spełniło swą funkcję, musi być wystarczająco rozległe. Jeśli pociąga to za sobą konieczność resekcji stawów międzywyrostkowych, odpowiedni segment kręgosłupa musi zostać usztywniony (usztywnienie międzypoprzeczne).
Powikłaniem rozległego odbarczenia w wielosegmentarnej stenozie mogą być okołotwardówkowe zwłóknienia. Zapobiec temu można jedynie sposobem inter- pozycji przeszczepów tkanki tłuszczowej, między oponę twardą a mięśnie i kość.
Leave a reply