Niebezpieczeństwa stosowania hormonów żeńskich u mężczyzn omówiono dokładnie. Podawanie małych dawek estrogenów i przestrzeganie pewnych zasad ich stosowania, np. nieleczenie chorych leżących stale w łóżku, chorych z niewydolnością układu krążenia, uszkodzeniami wątroby i w podeszłym wieku, przynosi oczekiwane rezultaty.
Dawkowania estrogenów jeszcze ostatecznie nie ustalono, ale wiadomo z całą pewnością, że stosowanie bardzo dużych dawek i tzw. leczenie uderzeniowe jest szkodliwe i nie daje spodziewanych korzyści. Idealnym sposobem kontroli dawkowania hormonów żeńskich jest okresowe oznaczanie stężeń testosteronu, prolaktyny i gonadotropin w surowicy krwi. Tylko monitorowanie stężeń hormonów pozwala na prawidłowe dawkowanie estrogenów, które jest indywidualne dla każdego chorego. Ponieważ jednak nie zawsze możliwe jest określenie stężeń hormonów u wszystkich chorych, podano przeciętne dawki leków, które zmniejszają stężenie testosteronu do wartości pokastracyjnych.
Wielu autorów uważa, że dawki 1 mg dietylostylbestrolu (DES) dziennie nie zmniejsza dostatecznie stężenia testosteronu, natomiast 3 mg dietylostylbestrolu zmniejsza stężenie testosteronu do ok. 50 ng/100 ml surowicy, tj. do poziomu po kastracji. Stosowanie większych dawek die- tylostylbestrolu jest niebezpieczne i może być przyczyną wielu powikłań, a nawet śmierci.
Leczenie dietylostylbestrolem chorych na raka gruczołu krokowego wymaga równoczesnego stosowania hromokryptyny (p. niżej) w celu zapobiegania zwiększeniu stężenia prolaktyny.
Leave a reply