POŁOG

Połogiem nazywamy okres poporodowy , w którym uprzednio powstałe zmiany zachodzące w czasie ciąży i porodu w narządzie rodnym i całym ustroju, powracają prawie całkowicie do stanu sprzed ciąży, z wyjątkiem gruczołów piersiowych. W tym okresie przejawiają one wzmożoną czynność utrzymującą się przez cały okres karmienia. Połóg rozpoczyna się z chwilą odejścia popłodu i trwa około 6—8 tygodni. Mniej więcej taki okres czasu jest niezibędny do ukończenia zmian wstecznych w narządzie rodnym, natomiast w całym ustroju kobiecym zmiany połogowe trwają do 6 miesięcy. U większości kobiet znamiona macierzyństwa pozostają na stałe. Nawet tam gdzie wszelkie objawy zewnętrzne przebytego porodu znikają, można po kilkunastu latach stwierdzić jego ślady w narządach rodnych. otwarte w kierunku, pochwy. Przednia i tylna warga części pochwowej zwisają do niej w postaci wiotkich, nacieczonych płatów. Podobnie i pochwa tworzy wiotki worek, którego przednia i tylna ściana wy- puklają się w ziejącej szparze sromowej. Dzięki rozciągnięciu kanału rodnego w czasie porodu, ruchomość pochwy i macicy w pierwszych dniach połogu jest bardzo duża. Wypełniony pęcherz moczowy unosi trzon macicy ku górze i przemieszcza w prawo. Ponieważ pochwa również wyciąga się i nie stawia żadnego oporu, dno macicy może być uniesione przez wypełniony pęcherz, aż do wysokości prawego łuku żebrowego. Uciskiem na dno macicy ku dołowi lub pociągnięciem za część pochwową, tak można ją obniżyć, że ujście zewnętrzne ukaże się w szparze sromowej.