ZAPALENIE TKANKI ŁĄCZNEJ MIEDNICZEJ (ZAPALENIE PRZYMACICZA)

Przez zapalenie przymacicza (parametritis) rozumiemy dziś ogółem procesy zapalne rozgrywające się w obrębie tkanki łącznej miedniczej (retinaculum). Jakkolwiek obraz kliniczny tej choroby bywa rozmaity, zc względu na jego umiejsco- wienie, nasilenie, przebieg i okoliczności, w jakich powstała, występuje ona albo a) w postaci ostrej, albo b) w postaci przewlekłej, w której można rozróżnić dwie główne odmiany, a mianowicie: ograniczoną zanikową i rozlaną zanikową.

Należy jednak wziąć pod uwagę, że podany schemat podziału klinicznego zapaleń przymacicza (A. Freund i A. Martin) odnosi się właściwie tylko do początków schorzenia, gdyż w późniejszym jego przebiegu nie często można zdać sobie sprawę, jakie byty pierwotne cechy kliniczne. Z tych względów najsłuszniejszy wydaje się podział zapaleń przymacicza w oparciu o podstawy anatomiczne. Wychodząc z tego założenia można rozróżnić zapalenie tkanki łącznej miedniczej, rozwijające słę:i) w jej części przedniej (parametritis anterior), 2) w części środkowej (parametritis media) i 3) w części tylnej (parametritis posterior).

Źródłem zapalenia tkanki łącznej miedniczej w jej części przedniej są miejscowe procesy zapalne przedniej ściany pochwy, pęcherza moczowego (trigonum Lieutaudi), przedniej części szyjki macicy i cewki moczowej pozostające w związku z zabiegami operacyjnymi lub obrażeniami przy porodzie. Należą tu również jednostki chorobowe określane mianem paracystitis oraz zapalenia będące następstwem okaleczeń i pęknięć spojenia łonowego.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>