Przede wszystkim należy chorą położyć do łóżka w pozycji na wznak, z głową opuszczoną poniżej poziomu jej miednicy. Powinna ona unikać większych poruszeń, pozostając w zupełnym spokoju i nie podnosić się. Zimne napoje, zimne mięso, galaretki i owoce są najstosowniejszym dla niej pokarmem. Chora może zacząć wstawać z łóżka dopiero po ustaniu krwawienia i to dopiero w dwa lub trzy dni po nim.
Chociaż już sam spoczynek może decydować o zatrzymaniu krwawienia, stosujemy zwykle dodatkowo środki farmaceutyczne. Leki tamujące krwawienie są środkami znanymi od dawna, a działanie ich polega albo na wzmożeniu krzepliwości krwi, albo na wywoływaniu skurczów drobnych naczyń krwionośnych, dzięki oddziaływaniu tych leków na wlókienka mięśniowe gładkie znajdujące się tak w ścianie naczyń, jak w ścianie macicy.
Do środków powodujących kurczenie się mięśni gładkich i zatrzymywanie krwotoków macicznych należą przede wszystkim sporysz i jego pochodne (ergotyna, ergotonina, gynergen, neogynergen, sekakornina, ergot itd.), których stosowanie w zastrzykach i doustnie daje dobre wyniki. W ginekologii stosuje się je raczej doustnie, w położnictwie w atonii i hy polonii macicy po porodzie – w zastrzykach.
Sporysz wywołuje długotrwały skurcz macicy, który zaciska mechanicznie naczynia krwionośne. Działając na mięśnie gładkie powoduje on również skurcz żył i tętnic macicy, przez co hamuje krwotok. Zastrzyki podskórne przetworów sporyszu są bolesne, a podawanie ich doustnie wpływa niekiedy drażniąco na śluzówkę żołądka i jelit.
Leave a reply