Środki prewencyjne i profilaktyczne

– 1. Zdajemy sobie sprawę z tego, że środków tych trzeba szukać przede wszystkim w zabiegach pedagogicznych, w edukacji seksualnej, w uregulowaniu życia seksualnego młodzieży, zgodnie z nadrzędnymi racjami humanizmu. O tych środkach jest mowa w innych działach książki. Tu ograniczymy się więc jedynie do krótkiego omówienia znaczenia środków represji karnej.

– 2. Jak już o tym była mowa, kodeks karny z 1969 r. znacznie obostrzył karę za zgwałcenie. W ramach sankcji ustawowej sądy od szeregu lat pod naciskiem opinii publicznej również wymierzają coraz surowsze kary sprawcom zgwałceń. Dla ilustracji: w 1963 r. wymiar kary pozbawienia wolności w granicach 2-5 lat stanowił jedynie 15% skazań, w 1967 r. 46,8%, powyżej 5 lat pozbawienia wolności – odpowiednie odsetki wynosiły 0,2% i 7,6%. Na podstawie surowszych przepisów nowego kodeksu sądy stosują kary jeszcze ostrzejsze. Tendencję do obostrzenia represji obserwujemy w ostatnich latach w wielu krajach, co wiąże się ze wzrostem liczby zgwałceń. Według danych Gercenzona (1970) sądy radzieckie w 1966 r. wymierzyły za to przestępstwo karę pozbawienia wolności na 7 – 10 lat w 44% wypadków, na 10 – 15 lat – w 20%.

– 3. Coraz silniej rozlegają się zarówno w literaturze prawniczej, jak i na łamach czasopism głosy wołające o wydatne zaostrzenie represji karnej. Zagadnienie wymaga jednak głębszej refleksji ze stanowiska penolo- gicznego, tj. z punktu widzenia racjonalizacji kary kryminalnej. Znamy,

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>