Stan hormonalny homoseksualistów

W latach dwudziestych bieżącego stulecia rozpoczęto badania nad stanem hormonalnym homoseksualistów porównując go ze stanem hormonów u heteroseksualnych mężczyzn. Niektórzy badacze stwierdzili u badanych przez siebie homoseksualistów niższy poziom męskich hormonów płciowych lub/i wyższy poziom żeńskich hormonów płciowych. Były to jednak sporadyczne przypadki, a badania obejmujące wielu homoseksualistów nie wykazały, aby poziom hormonów we krwi lub w moczu tych mężczyzn różnił się od tego, jaki stwierdzamy u heteroseksualnych mężczyzn. Również prowadzone w ostatnich latach badania biochemiczne, wykonywane bardzo dokładnymi metodami, nie wykazują, aby poziom hormonów u homoseksualistów był inny niż u heteroseksuaiistów. W okresie życia osobniczego – od wczesnego dzieciństwa aż do starości – nie stwierdza się więc, aby poziom hormonów różnił się u mężczyzn zależnie od ich nastawienia psychoseksualnego. Oczywiście istnieją pojedynczy homoseksualiści, u których występują zaburzenia hormonalne i można stwierdzić niedobór męskich hormonów płciowych lub nadmiar hormonów żeńskich, lecz nieprawidłowości takie stwierdza się również u mężczyzn mających popęd heteroseksualny. Pośrednim dowodem na to, że niedobór męskich hormonów w okresie życia osobniczego nie jest przyczyną homoseksualizmu może być to, że podawanie hormonów męskich homoseksualistom nie zmniejsza ich popędu homoseksualnego, a wręcz odwrotnie – nasila go.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>