Topografię receptorów adrenergicznych w narządach przedstawiono na ryc. 5. Z powyższych stwierdzeń wynika, że aktywacja receptorów ct-adrener- gicznych wywołuje wyłącznie reakcje pobudzenia, tj, skurcz mięśni gładkich, natomiast pobudzenie typu (i wywołuje bądź reakcję pobudzania (pobudzanie metabolizmu i pracy serca), bądź reakcję hamowania (rozkurcz mięśni gładkich). Dlatego właśnie dla oznaczenia obu rodzajów receptorów adrenergicznych Ahłąuist użył „neutralnych” liter greckiego alfabetu, nie mogąc nadać receptorom nazw, które określałyby ich hamujące lub pobudzające czynności w układzie adrenergicznym.
Aktywność wewnętrzna amin katechołowych w stosunku do receptorów a-adrenergicznych maleje w następującej kolejności: noradrenalina>adre- nalina>izoprenalina. Gradient wrażliwości receptorów (Tadrenergicznych jest odwrotny. Tak więc z dwu biogennych amin katechołowych noradrenalina wykazuje preferencję w stosunku do receptorów a, a adrenalina w stosunku do receptorów (k Jednak obie aminy mogą z różnym nasileniem pobudzać oba typy receptorów adrenergicznych. Do badań używa się bardziej wybiórczo działających syntetycznych -stymulatorów: fenyle- fryny i metoksyminy do pobudzenia receptorów a oraz izoprenaliny, sal- butamolu, orcyprenaliny, kwinterenolu, terbutaliny i soterenolu do pobudzenia receptorów (5. Blokadę a-adrenergiczną można uzyskać przez podanie uwodornionych alkaloidów sporyszu, fentolaminy, fenoksybenzami- ny, dibozanu lub azapetyny. Natomiast LBA z propranololem znoszą skutki pobudzenia (i-adrenergicznego. Rzadko spotyka się 2wiązki, jak AH 5158 A, które są antagonistami amin katechołowych jednocześnie w obrębie receptorów a- i j5-adrenergicznych [212].
Leave a reply