Choroba przebiega w postaci ostrej niewydolności nerek. Same nerki są duże, obrzmiałe, w ich tkance śródmiąższowej stwierdza się obrzęk, nacieki komórkowe z limfocytów, plazmocytów, eozynofilów. Mogą tworzyć się ponadto ziarniniaki z komórek olbrzymich, zwłaszcza w przypadkach wywołanych metycyliną i sulfonamidami. Nabłonek cewkowy ulega martwicy. Badanie immunologiczne może wykazać odkładanie się przeciwciał wzdłuż błony podstawnej cewek nerkowych. Podobne zmiany mogą również występować nie na tle nadwrażliwości, lecz wskutek bezpośredniego toksycznego działania leku.
Leczenie polega na natychmiastowym przerwaniu podawania leku oraz postępowaniu identycznym, jak w innych przypadkach ostrej niewydolności nerek z dializoterapią włącznie. Dializowania wymaga ok. 33% chorych. Niektórzy są zwolennikami kortykoterapii.
Rokowanie jest dobre, jeśli oliguria nie trwa dłużej niż 3 tygodnie. Wobec immunologicznego podłoża choroby należy liczyć się z jej nawrotem po ponownym podaniu szkodliwie działającego leku.
Leave a reply