Johnson i Kitching (1968) zastosowali własną metodę fallografii. Używali oni otwartego pierścienia ze specjalnego stopu, który przy zmianie średnicy prącia poddawał się odkształceniu pod wpływem ciśnienia na wewnątrzną jego powierzchnię. Wskutek tego dochodziło do wytwarzania się oporu pierścienia, a powstające przy tym napięcie na krzywiźnie pierścienia mogło być mierzone za pomocą odpowiedniego przyrządu pomiarowego. Pierścień o średnicy około 24 mm zrobiony był z płaskiej elastycznej stali jego szerokość wynosiła 9 mm, a grubość 0,075 mm. Sporządzono go w ten sposób, by nie został w czasie użycia trwale odkształcony. Nacisk wywierany przez pierścień na prącie był niewielki, nawet przy dużej jego średnicy.
Za pomocą naszej metody, którą prezentujemy poniżej, od połowy lat 60-tych prowadziliśmy eksperymentalne badania erekcji w czasie snu. Rezultaty przedstawiamy w niniejszym rozdziale. Wcześniejsze wzmianki na ten temat można znaleźć u Jovanovića, 1967 a, 1967 b, 1968, 1969 a, 1970’c, 1971 a, 1971 c, 1971 d, 1972 Jovanovića i Tan-Eli, 1969 oraz Jo- vanovića i Nipperta, 1971.
Leave a reply