Jest to częste zaburzenie endokrynologiczne u dzieci. Istnieje postać wrodzona oraz nabyta.
I. Przyczynami wrodzonej niedoczynności tarczycy są: a. Wada rozwojowa anatomicznej struktury gruczołu: brak tarczycy (athyreosis) lub tarczyca szczątkowa. W przypadkach atyreozy objawy chorobowe występują już u dzieci najmłodszych, w razie obecności gruczołu szczątkowego mogą one nie być uchwytne w pierwszych tygodniach życia, powoli jednak nasilają się. Objawem charakterystycznym jest niewystępowanie wola mimo niedoczynności.
b. Wrodzony defekt „syntezy hormonu skutkiem nieprawidłowości układu, ‘enzymatycznego tarczycy. W niektórych przypadkach stwierdza się~upOśleclzemeTkoncentracjl jodków z krwi, w innych niedostateczne wiązanie jodu z tyrozyną mogą tworzyć się substancje jodowo-białko- we o strukturze nie spoktykanej u ludzi zdrowych, nie posiadające działania tyroksyny. Powyższe zaburzenia występują często rodzinnie. Pod wpływem TSH wytwarza się wole rozlane, w którego obrębie później dość często powstają gruczolaki. Niekiedy powiększenie tarczycy widoczne jest już u noworodków, zwykle jednak pojawia się później.
c. Uszkodzenie układu podwzgórzowo-przysadkowego u płodu z następowym niedoborem TSH.
d. Brak jodu w diecie ciężarnej. II. Nabyta niedoczynność tarczycy może być uwarunkowana brakiem TSH (w postaci izolowanego niedoboru lub w połączeniu z brakiem innych hormonów przysadki), pierwotnym uszkodzeniem tarczycy w wyniku operacyjnego usunięcia dużej części gruczołu, przebytego zapalenia, pobierania dużych ilości substancji hamujących systemy enzymatyczne gruczołu oraz znacznym niedoborem jodu w pożywieniu.
Leave a reply