We wtórnej niedoczynności tarczycy zaleca się niekiedy TSH. W kretynizmie kojarzymy hormonoterapię z kwasem glutaminowym.
Leczenie niedoczynności tarczycy prowadzimy przy okresowej kontroli podstawowej przemiany materii i poziomu cholesterolu w surowicy, wykonując co pół roku zdjęcia rentgenowskie układu kostnego. Najlepszym wskaźnikiem biochemicznym prawidłowej terapii są pomiary jodu związanego z białkiem w surowicy krwi (przy stosowaniu suszonej tarczycy poziom PBI winien wynosić 4,5—8 mg%). Prawidłowe, od wczesnego dzieciństwa prowadzone leczenie zapewnia należyty rozwój fizyczny. Rokowanie co do rozwoju umysłowego jest we wrodzonej niedoczynności tarczycy mniej pomyślne. Jest ono tym gorsze, im wcześ-niej w życiu płodowym wystąpiła niedoczynność tarczycy i im później rozpoczęto leczenie. Przy nierozpoznaniu w niemowlęctwie atyreozy niedorozwój umysłowy występuje z reguły.
Jeżeli niedoczynność tarczycy wystąpiła po drugim roku życia, nie stwierdza się już niedorozwoju umysłowego, lecz jedynie spadek aktywności psychicznej, który daje się łatwo wyrównać przez podawanie hormonu.
Leave a reply