Liczne obserwacje nad stosowaniem LBA w nadciśnieniu tętniczym poczynili Januszewicz i wsp., przedstawiając wszechstronne opracowanie długoletnich badań [497],
Podejmowano również próby stosowania pindololu (1037], oksprefiololu [17, 326, 504, 929] i alprenololu [381, 504, 986]. Uzyskiwano korzystne wyniki, zwłaszcza we wczesnym okresie choroby nadciśnieniowej.
Leishman i wsp. [592] wykazali skuteczność oksprenololu i praktololu u chorych z tzw. łagodnym samoistnym nadciśnieniem.
Z badań Spacha i wsp. [937] wynika, że oksprenolol stosowany u chorych z nadciśnieniem zmniejszał skurczową pojemność wyrzutową serca o 27%, przy czym zdaniem autorów korzystne działania lecznicze występują zwłaszcza w tych przypadkach, w których w przebiegu nadciśnienia występuje fi-sympatykotonia.
Tybblin i wsp. [986] stosowali alprenolol doustnie u chorych z nadciśnieniem w dawce 200 mg dziennie przez 2 tygodnie, 300 mg dziennie przez następne 2 tygodnie, 400 mg przez następne 8 tygodni, stwierdzając obniżenie ciśnienia skurczowego i rozkurczowego.
Według Wall-Manninga [1037] propranolol, pindolol i oksprenolol obniżają w równym stopniu ciśnienie krwi, a nieznaczne zmiany hemodynamiczne występujące przy stosowaniu oksprenololu wynikają z jego właściwości sympatomimetycznych [335],
Leave a reply