Wypadnięcie przedniej ściany pochwy oraz uchyłka pęcherza moczowego (prolapsus parietis anterioris vaginae cum cystocele vaginalis). Tej postaci przemieszczenia pochwy prawie z reguły towarzyszy mniejsze lub większe obniżenie macicy (descen sus uteri).
Wypadnięcie tylnej ściany pochwy (prolapsus parietis posterioris vaginae) wraz z wypadnięciem uchyłka odbytnicy (reclocele vaginalis) lub też bez niego. Niezupełne wypadnięcie macicy z jej wydłużeniem (prolapsus uteri incompletus cum elongatione) lub bez niego (prolapsus uteri incompletus sine elongatione).
Wypadnięcie zupełne całej macicy (prolapsus uteri completus). Nie ulega wątpliwości, że możliwe są indywidualne połączenia tych czterech zasadniczych postaci klinicznych, tak że poszczególne przypadki obniżenia i wypadania kobiecych części rodnych mogą różnic się od siebie w dużym stopniu, jeśli chodzi o ich cechy anatomiczne.
Zwykle występują przynajmniej dwa z podanych obrazów klinicznych równocześnie, przy czym najczęściej zdarza się wypadnięcie macicy wespół z pochwowym uchyłkiem pęcherza moczowego.
Jeśli obniżenie macicy nie jest zbyt znaczne, trzon jej może pozostać w położeniu prawidłowym (descensus ułeri antejłedi). Najczęściej jednak tyłozgięcie macicy pozostaje w związku z obniżeniem tego narządu i stanowi pierwszy etap w dalszym obsuwaniu się jego ku dołowi.
Jest rzeczą zrozumiałą, że wypadnięcie macicy łączy się nie tylko z wypadaniem pochwy i pęcherza, lecz powoduje również obniżenie się jajowodów i jajników, a czasem nawet pętli jelit i części sieci.
Leave a reply