Podczas stosowania leków immunosupresyjnych obserwuje się zmniejszanie odporności nie tylko wobec drobnoustrojów zewnątrzpochodnych, ale również wobec drobnoustrojów wewnątrzustrojowych. Stwarza to niebezpieczeństwo uaktywnienia lub rozsiania zakażenia gruźliczego [5]. Występuje ponadto zachwianie równowagi biologicznej między makro- organizmem a drobnoustrojami w nim żyjącymi, będącymi komensalami lub pasożytami o małej szkodliwości. Dotyczy to zarówno bakterii (np, żyjących w przewodzie pokarmowym, drogach oddechowych), jak również niektórych rodzajów grzybów, często obecnych w jamie ustnej [3], Obserwowana jest także większa skłonność do zakażeń pasożytniczych.

Poniżej podano przykłady leków wywołujących odczyny rzekomoza- palne o dużym praktycznym znaczeniu. Izoniazyd [17]. 10% chorych leczonych tym preparatem wykazuje patologiczne zmiany w różnych testach określających stan czynnościowy wątroby. Ulegają one normalizacji po odstawieniu leku, niekiedy także zmiany tego rodzaju przemijają mimo dalszego stosowania preparatu. Podobne zmiany mogą wywołać wszysLkie hydrazynowe pochodne hamujące aktywność monoaminooksydazy.

Praktolol został opisany w piśmiennictwie farmakologicznym dopiero w 1968 r. [2681. Główną zaletą tego leku jest jego działanie kardiowybiór- cze, określone również mniej dokładnie jako zdolność do wybiórczej blokady receptorów p1-adrenergicznych [304, 1041],

Na ogół rak gruczołowy trzonu może występować w różnych odmianach, zależnie od stopnia dojrzałości jego komórek. W zasadzie rozróżniamy cztery stopnie dojrzałości raka trzonu macicy.

Hiperkaliemia może być także wynikiem przemieszczenia potasu śród- komórkowego do przestrzeni pozakomórkowej pod wpływem takich leków, jak suksametonium (Succynylcholine), chlorowodorek argininy, leki blokujące zakończenie p-adrenergiczne, glikozydy nasercowe (stosowane w dużych dawkach) oraz chlorek amonowy.

Unerwienie kobiecych narządów rodnych pochodzi przede wszystkim z układu współczulnego. Układ przywspółczulny zaopatruje je tylko za pośrednictwem nerwu sromowego (nervus pudendus), na który składają się nieliczne włókna nerwowe pochodzące z 4 i 5 (rzadziej z 3) nerwu krzyżowego.

Żolądź łechtaczki jest pokryta nabłonkiem wielowarstwowym płaskim i wielkością nie przewyższa ziarna grochu. A – gruczoł Bartholina B – ciało jamiste opuszki przedsionkowej C – wiązki mię- inia zwieracza pochwy D- żołądż łechtaczki E – trzon łechtaczki

Jakkolwiek łechtaczka j...

I w tych przypadkach chodzi o dawki estronu od 250000 jedn. m. do 400000 jedn. m. lub 25-40 mg estradiolu, które trzeba powtórzyć po pewnym czasie, jeśli nie ma trwałego polepszenia. Niektórzy badacze zalecają leczenie polegające na podawaniu przez krótki okres czasu dawek estradiolu po 5 mg w odstępach od 3 do 4 dni.

Doświadczenie jednak uczy, że leczenie ciężkich przypadków pierwotnego braku miesiączki nie zawsze doprowadza do trwałych wyników i często osiąga się tylko jednorazowe krwawienie miesięczne, a więc i jednorazowy cykl. Odnosi się to do przypadków, w których gruczoły płciowe są w ogóle malowartościowe. Nie pozostaje nic innego, jak traktować je tak jak się traktuje wady rozwojowe, których nie podobna poprawić leczeniem objawowym.

W lżejszych przypadkach pierwotnej niedomogi hormonalnej jajników brak miesiączki nie jest objawem stałym. Przypadki te cechuje rzadkie występowanie miesiączki, która zaczyna się w odpowiednim wieku.

Niebezpieczeństwa stosowania hormonów żeńskich u mężczyzn omówiono dokładnie. Podawanie małych dawek estrogenów i przestrzeganie pewnych zasad ich stosowania, np. nieleczenie chorych leżących stale w łóżku, chorych z niewydolnością układu krążenia, uszkodzeniami wątroby i w podeszłym wieku, przynosi oczekiwane rezultaty.

Wydalanie fosforanów z moczem. Zależne jest od stężenia fosforanów nieorganicznych w surowicy, wielkości przesączania kłębkowego oraz czynników hormonalnych. W warunkach fizjologicznych 95% fosforanów nieorganicznych ulega przesączeniu w kłębkach, 70% przesączonych fosforanów wchłania się zwrotnie w kanalikach bliższych, a dalsze 15-20% w dalszych. Dotychczas nie ma jednoznacznych dowodów wydzielania fosforanów z komórek kanalików do światła nefronovr. Pojemność re- sorpcyjna komórek kanalików w stosunku do fosforanów jest limitowana do określonego TM (Tubular Maximum), wynoszącego 1-3 pmol/s ( = 2-6mg/min).

Przez zapalenie przymacicza (parametritis) rozumiemy dziś ogółem procesy zapalne rozgrywające się w obrębie tkanki łącznej miedniczej (retinaculum). Jakkolwiek obraz kliniczny tej choroby bywa rozmaity, zc względu na jego umiejsco- wienie, nasilenie, przebieg i okoliczności, w jakich powstała, występuje ona albo a) w postaci ostrej, albo b) w postaci przewlekłej, w której można rozróżnić dwie główne odmiany, a mianowicie: ograniczoną zanikową i rozlaną zanikową.