Category Radzimy

Przy okazji warto zwrócić uwagę, że badania reakcji seksualnych w czasie masturbacji doprowadziły do stwierdzenia, że skurcze mięśnia macicy, będące wynikiem techniki automanipulacyjnej, są o wiele intensywniejsze i trwają dłużej niż te, które są wynikiem stosunku. Javert (1960) wykrył związek przyczynowy między orgazmem kobiety w czasie

Sytuacja (S, A, W) oraz osobowość (O) są czynnikami wyznaczającymi zachowanie człowieka, a proporcje udziału obu tych czynników mogą być różnorodne. Wśród sytuacji, które wyznaczają zachowanie człowieka, wyróżniamy istotną grupę tzw. sytuacji trudnych (stresorów). Trudność sytuacji może być dwojakiego rodzaju: intelektualna lub emocjonalna. Sytuacja trudna intelektualnie, to sytuacja problemowa, w której człowiek musi rozwiązać nowe, nie znane dotąd zadania. Natomiast sytuacja trudna emocjonalnie związana jest z takim układem bodźców, które powodują napięcie emocjonalne, a więc stres. Ten właśnie rodzaj sytuacji jest szczególnie ważny przy analizowaniu etiopatogenezy zaburzeń zachowania. Wyróżniane są cztery rodzaje sytuacji trudnych emocjonalnie: deprywacja, frustracja, ból i zagrożenie. Niektórzy autorzy wyróżniają dodatkowo sytuację konfliktu motywacyjnego (Reykowski, 1966), który jest co prawda kombinacją frustracji i zagrożenia, ale ze względu na częstość występowania wart jest niekiedy oddzielnego omówienia. Zastanówmy się, jaką treść mają przedstawione powyżej pojęcia w odniesieniu do funkcjonowania seksualnego.

Duże znaczenie posiada wytłumaczenie fizjologicznego podłoża orgazmu u mężczyzn. Jak wiadomo, do dzisiejszego dnia istnieje mniemanie, że mężczyzna „przeżywa” orgazm na kilka sekund przed pojawieniem się wytrysku nasienia, a więc przy praktykowaniu stosunku przerywanego mógł on „przeżyć” orgazm, a dopiero potem usunąć członek z pochwy i dokonać wytrysku poza jej obrębem. Badania udowodniły jednak błędność tych poglądów oraz wyjaśniły mechanizm powstawania w tych przypadkach zaburzeń przeżywania orgazmu u mężczyzn.

Dalsze badania potwierdziły, że w chrornatyno-pozytywnych przypadkach zespołu Klinefeltera najczęściej występuje kariotyp 47,XXY. Potwierdza to również zestawienie 354 przypadków z zespołem Klinefeltera i pozytywną chromatyną płciową, opracowane przez Ferguson- -Smitha (1966). Istnienie dwóch chromosomów X w tych przypadkach było udokumentowane zarówno stwierdzeniem obecności chromatyny płciowej, jak i późną replikacją jednego z chromosomów X.

Zmiany fizjologiczne zachodzące w stanach podniecenia seksualnego u mężczyzny i kobiety wykazują pewne odmienności. Z badań Mastersa i Johnson (1966) wynika, że już w pierwszej fazie cyklu reakcji seksualnych, tj. w fazie podniecenia, występują różne reakcje fizjologiczne. U kobiet pojawia się „rumieniec seksualny” na skórze okolicy nadbrzusza, rozprzestrzeniający się na piersi. Rumieńca tego nie obserwuje się u mężczyzn w fazie podniecenia pojawia się on dopiero w późniejszych fazach cyklu reakcji seksualnych.

Szósta periodyczna erekcja obserwowana była jedynie u niektórych mężczyzn, śpiących dłużej niż osiem godzin. Występowała o godzinie

Miejsce rtęci zajęły obecnie przetwory bizmutowe, stosowane najczęściej jako 10% zawiesiny soli bizmutowych w oliwie w dawkach 1-2 ml, dwa razy tygodniowo. Leczenie bizmutem wymaga jednak również starannej kontroli jamy ustnej, dziąseł oraz kontroli moczu na obecność białka.

Najsilniejszym środkiem przeciwkiłowym do chwili wprowadzenia penicyliny do lecznictwa kiły był salwarsan albo jego pochodne (neosalwarsan). Wprowadzany on bywa do ustroju w drodze wstrzykiwań dożylnych. Obok neosalwarsanu stosuje się obecnie i inne związki arsenowe, a więc rp. myosalwarsan (wstrzykiwanie domięśniowe) i stowarsol (podawany doustnie w postaci pastylek). I te środki nie są dla ustroju obojętne, gdyż mogą niekiedy wywoływać objawy uboczne w postaci żółtaczki, zapalenia skóry, a czasem nawet – chociaż bardzo rzadko – zapalenia mózgu.

W kile wrodzonej leczeniu poddana być winna zarówno matka, jak i dziecko. Noworodek m...

Naczynia limfatyczne kobiecych narządów rodnych łączą się z pewnymi skupieniami węzłów, z których głębiej położone odgrywają w ginekologii dużą rolę w przebiegu raka macicy, ponieważ tworzą się w nich przerzuty tego nowotworu. Wchodzą w grę następujące, większe grupy węzłów chłonnych: i. Zespół węzłów biodrowych łub podbrzusznych (glandulae lympha- ticae iliacae ud hypogastricae), który składa się z dwóch części. Część położona wyżej zajmuje rozwidlenie tętnicy biodrowej wspólnej i tętnicę biodrową zewnętrzną aż do więzadła pachwinowego Pou- parta. Część położona niżej ma swą siedzibę w sąsiedztwie tętnicy macicznej.

Jakkolwiek tego rodzaju stan chorobowy, cechujący się równoczesnym wystąpieniem trzech tak znamiennych objawów, jak puchlina brzuszna, przesięk w opłucnej i włókniak jajnika, znany był już od dziesiątków lat, określa się go dziś powszechnie mianem’ zespołu Meigsa, od nazwiska badacza, który go zbadał dokładniej (1937). Nowsze prace wykazały, że zespół Meigsa może towarzyszyć nie tylko włókniakom, lecz i innym, przeważnie łagodnym guzom jajnika (guz Brennera, torbiel skórzasta, torbiel rzekomośluzowa itd.).

Przyczyny powstawania przesięku w jamie opłucnej są w tych przypadkach nie wyjaśnione. Jakkolwiek nie jest wyłączone, że płyn z jamy brzusznej może się dostać do jamy opłucnej drogą naczyń chłonnych w przeponie, nie tłumaczy to jednak występowani...

Kolejnym, trzecim elementem zapewniającym skuteczność reprodukcyjnej funkcji zachowania seksualnego jest zawarta w strukturze tego zachowania potencjalna możliwość wytworzenia, bądź przedłużenia czasu trwania wytworzonej więzi. Ten warunek prawidłowości zachowania seksualnego, rozpatrywany w związku z przetrwaniem gatunku, wiąże się z faktem, że gatunek może przetrwać tylko wówczas, gdy nie tylko dojdzie do zapłodnienia, ale także urodzenia i przeżycia potomstwa. Aby dziecko mogło przeżyć, oho je rodzice, zwłaszcza w pierwszym okresie Po jego narodzeniu, muszą wykazać odpowiednią aktywność przejawiającą się w zapewnieniu mu należytej opieki. Ten warunek, podobnie jak poprzedni, ma charakter nieostry i fakultatywny. W funkcjonujących aktualnie strukturach społecznych istnieje wiele możliwości zastąpienia potomstwu opieki rodzicielskiej. Łatwo jednak dostrzec, że skuteczność takich działań jest ograniczona do wyjątkowych przypadków – nie trzeba szczególnie rozbudowanej wyobraźni, aby pojąć, jak kruche byłyby szanse skuteczności tych przedsięwzięć w przypadku powszechnej potrzeby ich zastosowania. Z drugiej strony nie można rozważać normy biologicznej w kategoriach struktur mających za sobą historię niezmiernie krótką w porównaniu z okresami potrzebnymi do ujawnienia się działania nacisków selekcji. Inaczej przedstawia się sprawa adaptacyjnych zmian zachowania, które właśnie umożliwiają na przykład korzystanie ze struktur zastępczych. Za istotnym znaczeniem przedłużonej w czasie więzi pomiędzy rodzicami przemawia też argument dotyczący uczenia się ról płciowych przez potomstwo na równi z uczeniem się niepoliczalnych reakcji, wpływających na rozwój intelektualny i emocjonalny. Wiadomo, że układ partnerski złożony z dwóch osób przeciwnej płci, a wykazujący pewną trwałość, zapewnia najkorzystniejszy rozwój potomstwu. Oczywiście znowu z zastrzeżeniem, że układ ten funkcjonuje w taki sposób, że na przykład rodzice w ogóle wykazują zainteresowanie potomstwem, że nie dostarczają mu wzorów jednoznacznie niewłaściwych itd.

K. Obuchowski dzieli potrzeby na 1) potrzeby samozachowania: a) fizjologiczne, b) orientacyjne, oraz 2) potrzeby rozmnażania (zachowania gatunku). W: Psychologia dążeń ludzkich, Warszawa 1972, s. 113. .