Zaburzenie psychoseksualne

Wpływ czynników kulturowych na kształtowanie się pojęcia normy lub patologii jest powszechnie znany. Pojęcie „zaburzenie psychoseksualne” jest nie tylko pojęciem medycznym, lecz także uwarunkowanym kulturowo. Jest więc pojęciem niestałym i odnosi się tylko do określonego kręgu kulturowego. Czynność, która w jednej kulturze uważana jest za zjawisko chorobowe, nienormalne, może być w innej kulturze lub epoce zjawiskiem mieszczącym się w granicach normy. Typowym przykładem tego są zapatrywania na istotę homoseksualizmu i kazirodz wa w różnych kulturach i w różnym czasie. Różnorodne zboczenia seksualne występowały we wszystkich kulturach i czasach. W historii zmier niał się tylko stosunek społeczeństwa do zboczeń, które były na przemian gloryfikowane, tolerowane lub potępiane. U niektórych ludów były nawet kultywowane jako rytuał symboliczno-magiczny.

Read More

CYKL MIESIĄCZKOWY KOBIETY

Brak lub skąpe występowanie owłosienia łonowego i pachowego, eunu- choidalne proporcje budowy ciała u chłopców, znaczny niedorozwój narządów płciowych, któremu towarzyszy u dziewcząt brak miesiączkowania i rozwoju piersi, u chłopców brak erekcji i polucji, a u obu płci uderzenia gorąca i zlewne poty – po 18 roku życia – wskazują na opóźnione dojrzewanie płciowe. Towarzyszą mu zwykle zaburzenia emocjonalne wyrażające się uczuciem zmęczenia, obniżonym nastrojem, poczuciem mniejszej wartości. W przeciwieństwie do przedwczesnej dojrzałości płciowej, w przypadku jej opóźnionego występowania częściej spotyka się postać patologiczną niż prawdziwą, wynikającą z małego prawdopodobieństwa pojawienia się w populacji opóźnionego (powyżej 18 roku życia) dojrzewania płciowego.

Kobiety w w...

Read More

Tyłozgięcie wolne

Krótkotrwałe tyłozgięcie macicy jest zjawiskiem bardzp częstym i pozostaje w związku z prawidłowymi czynnościami fizjologicznymi ustroju kobiety. Wybitna ruchomość trzonu macicy w stosunku do szyjki i jego zwiotczenie w okolicy cieśni sprawiają, że podniesienie i tylopochylenie macicy, wywołane przez wypełnienie pęcherza moczowego, łatwo może przemienić się w stałe, jeśli po oddaniu moczu pętle jelita wsuną się między pęcherz i macicę. Wprawdzie w zwykłych warunkach więzadła przytrzymujące szyjkę macicy w tyle oraz więzadła obłe, napinające się przy wybitniejszym przesunięciu trzonu do tyłu, sprawiają, że trzon opada ku przodowi w miarę opróżniania się pęcherza, jeśli jednak, jak w przypadkach niedorozwoju macicy, “ruchomość trzonu w stosunku do szyjki wskutek zwiotczenia jest wybitnie zaznaczona, a pętle jelita dostaną się do uchyłka pęcherzowo-macicznego otrzewnej, ciśnienie śródbrzuszne będzie oddziaływać na przednią ścianę macicy spychając trzon w dół i powodując jego zginanie w stosunku do szyjki. Jeśli tyłozgięcie utrzymuje się przez czas dłuższy, trzon leżący za szyjką w zatoce Douglasa przesuwa ją coraz bardziej ku przodowi, zwłaszcza jeśli przyczynia się do tego nacisk od tyłu wypełnionej kałem prostnicy (nawykowe zaparcie stolca). Jest rzeczą zrozumiałą, że w następstwie tego przychodzi stopniowo do rozluźnienia łączno- tkankowych połączeń tkanki miedniczej z tylną ścianą miednicy oraz rozciągnięcia więzadeł obłych, zwłaszcza jeśli te z natury już nie odznaczają się jędrnością.

Do ta...

Read More

Środki powodujące skurczenie się mięśni gładkich

Przede wszystkim należy chorą położyć do łóżka w pozycji na wznak, z głową opuszczoną poniżej poziomu jej miednicy. Powinna ona unikać większych poruszeń, pozostając w zupełnym spokoju i nie podnosić się. Zimne napoje, zimne mięso, galaretki i owoce są najstosowniejszym dla niej pokarmem. Chora może zacząć wstawać z łóżka dopiero po ustaniu krwawienia i to dopiero w dwa lub trzy dni po nim.

Chociaż już sam spoczynek może decydować o zatrzymaniu krwawienia, stosujemy zwykle dodatkowo środki farmaceutyczne. Leki tamujące krwawienie są środkami znanymi od dawna, a działanie ich polega albo na wzmożeniu krzepliwości krwi, albo na wywoływaniu skurczów drobnych naczyń krwionośnych, dzięki oddziaływaniu tych leków na wlókienka mięśniowe gładkie znajdujące się tak w ścianie naczyń, jak w ścianie

Read More

Pojęcie przemocy pod kątem psychologicznym

Na temat pojęcia przemocy zarysowały się w doktrynie prawniczej i orzecznictwie sądowym poważne wątpliwości i rozbieżne opinie. Pominiemy tu deliberacje czysto prawnicze natury dogmatycznej i rozważymy pojęcie przemocy pod kątem psychologicznym, socjologicznym, przede wszystkim na tle praktyki życiowej. Przez „przemoc” rozumiemy stosowanie siły fizycznej (czynnej) dla przełamania siły fizycznej przeciwstawnej (biernej), czyli oporu. Chodzi o przemożną siłę fizyczną. Jest oczywiste, że nie ma zgwałcenia przemocą bez stosowania siły fizycznej przez sprawcę. Natomiast kwestia siły fizycznej przeciwstawnej (biernej), oporu i jego przełamania, może być, życiowo rzecz biorąc, dość powikłana. Zgwałcenie może bowiem dojść do skutku bez przełamania lub nawet bez stawiania oporu przez ofiarę. Gdy sprawca najpierw ogłu- sza uderzeniem ofiarę, a następnie odbywa z nią stosunek cielesny, to wtedy oporu w sensie przeciwstawiania się siłą przez ofiarę nie ma. Sprawca z góry udaremnił wszelki opór. Toteż spotykane w literaturze i w orzeczeniach sądowych twierdzenie, że zgwałcenie przemocą zachodzi tylko wtedy, gdy ofiara stawia opór rzeczywisty i ciągły, nie jest zupełnie ścisłe. Natomiast gdy istotnie zgwałcenie jest realizowane przez przełamanie oporu, sąd musi stwierdzić, że ten opór ze strony ofiary zgwałcenia był rzeczywisty, a nie upozorowany, to jest że opór był wyrazem stanowczej decyzji uniknięcia obcowania płciowego. Obcowanie płciowe bywa bowiem nieraz znamienne użyciem siły fizycznej przez mężczyznę, który okazuje tym swą męskość, jakiś atawistyczny instynkt dominacji, posiadania. Zaś kobieta, nawet w głębi duszy pragnąca stosunku seksualnego, manifestuje zewnętrznie swój opór dla pokazania, że nie jest kobietą łatwą do zdobycia, dla silniejszego podniecenia, podrażnienia partnera itp. Oczywiście w takich wypadkach o żadnym gwałcie nie ma mowy. Bywają jednak często sytuacje życiowe, w których w świetle analizy psy-” chologicznej trudno orzec, czy nastąpiło zgwałcenie. Gdy kobieta zgadza się na pieszczoty, zbliżenia cielesne partnera, odwzajemnia je, ale w momencie, kiedy nie dopuszcza do aktu spółkowania, następuje przełamanie jej oporu siłą – powstaje pytanie, czy miało miejsce zgwałcenie, nawet wtedy, gdy kobieta z góry uprzedziła partnera, że ogranicza swą zgodę do wszelkich czynności erotycznych poza spółkowaniem (choćby z obawy przed zajściem w ciążę lub przed defloracją). Jest to kwestia drażliwa, trudna do rozstrzygnięcia.

Read More

Kosmówka

Kosmówka, w miarę wzrostu jaja, zmienia swój wygląd i w zależności od okresu jej rozwoju, nosi Odpowiednie nazwy. W końcu

– 8 tygodnia ciąży jajo jest wielkości kurzego jaja i wypełnia sobą górną część jamy macicy, nie zajmując całego wnętrza trzonu, dlatego dolne części doczesnej prawdziwej na przestrzeni 1—2 cm od ujścia wewnętrznego stykają się z sobą. Doczesna prawdziwa i podstawowa grubieją do V2 cm, natomiast doczesna zagięta cieńczeje. W rozkładzie kosmków na obwodzie kosmówki, już zaznaczają się wyraźne różnice. W miejscu doczesnej podstawowej rozrastają się one znacznie i wrastają w jej głąb, natomiast od strony doczesnej zagiętej nie rozwijają się zupełnie. Dlatego tę bogatą w kosmki część kosmówki nazywamy krzewiastą (choiion irondosum), a część pozbawioną ich — gładką (chorion leve). Z końcem 12 tygodnia kosmki na kosmówce gładkiej zanikają zupełnie, co sprawia, że stopniowo zrasta się ona z doczesną prawdziwą. Kosmówka krzewiasta jest w tym czasie pokryta gęsto rozrastającymi się kosmkami, gdyż ona wyłącznie służy do odżywiania płodu i już nosi nazwę łożyska. W tym okresie jajo wypełnia całkowicie jamę macicy, doczesna prawdziwa jest gęsto zaopatrzona w rozszerzone naczynia krwionośne, co nadaje jej głębszym warstwom wygląd gąbczasty. W dalszym rozwoju ciąży, tj. około 16 tygodnia ciąży, doczesna prawdziwa stale cieńczeje, tak iż w końcu 25 tygodnia ciąży stanowi cie-niutką, rozciągniętą błonę, leżącą między pęcherzem płodowym a mięśniówką macicy i zrasta się całkowicie z doczesną zagiętą, zamykając wnętrze jamy macicy (ryc.25a,b).

Docz...

Read More

Reakcje i zachowania seksualne

U niedoświadczonych, młodych ludzi z wychowawczo wpojonymi negatywnymi nastawieniami do seksualności napięcie emocjonalne powstające pod wpływem bodźca seksualnego (wywołującego podniecenie seksualne na drodze biologicznej) może być fałszywie rozpoznawane nie jako napięcie seksualne, lecz napięcie emocjonalne o znaku ujemnym (gniew, złość itp.), czasem rozładowujące się w akcie agresji. Napięcie emocjonalne (powstające pod wpływem bodźca seksualnego) pod wpływem treści korowych (wrogie ustosunkowanie się do seksualności) oraz przy braku doświadczenia w zakresie należytego rozpoznania typu napięcia emocjonalnego, nabiera cech napięcia „antyseksualnego”. Decyduje o tym fałszywe rozpoznanie źródeł i typu napięcia emocjonalnego, nadanie napięciu nieadekwatnych treści korowych oraz brak znajomości właściwych i optymalnych dróg redukcji napięcia. Wynikiem powyższego jest powstanie stanu napięcia emocjonalnego o różnej treści (lecz nie seksualnej), który rozładowywany zostaje w różny sposób (lecz nie poprzez czynności seksualne).

Read More

Lęk przed kobietą

Mechanizm powstawania tego zaburzenia jest łatwy do zrozumienia. W warunkach prawidłowych mężczyzna dąży do stosunku seksualnego z kobietą tylko wówczas, gdy istnieje u niego pożądanie seksualne – a więc celem jest zaspokojenie tego pożądania. Wyobrażenia i pragnienia sterujące zachowaniem i czynnościami mężczyzny ukierunkowane są na cel pożądania. Odpowiednio do tego, na drodze czynności automatyczno- -wegetatywnych zachodzą w organizmie pewne reakcje fizjologiczne następuje przemieszczenie krwi do narządów płciowych, umożliwiające sprawne odbycie stosunku płciowego. Jeśli jednak wyobrażenia mężczyzny nie są ukierunkowane na cel, lecz na przebieg czynności związanych z jego realizacją, wówczas dochodzi do zaburzeń. Zaburzeniu ulega automatyczny przebieg reakcji fizjologicznych, których następstwem są zaburzenia funkcji seksualnych. Podobnie np. akordeonista, który w czasie koncertu zastanawia się nad czynnością i układem swoich palców, powoduje zaburzenia w ich automatycznym funkcjonowaniu (na zasadzie treningu).

O tym...

Read More

Stan hormonalny homoseksualistów

W latach dwudziestych bieżącego stulecia rozpoczęto badania nad stanem hormonalnym homoseksualistów porównując go ze stanem hormonów u heteroseksualnych mężczyzn. Niektórzy badacze stwierdzili u badanych przez siebie homoseksualistów niższy poziom męskich hormonów płciowych lub/i wyższy poziom żeńskich hormonów płciowych. Były to jednak sporadyczne przypadki, a badania obejmujące wielu homoseksualistów nie wykazały, aby poziom hormonów we krwi lub w moczu tych mężczyzn różnił się od tego, jaki stwierdzamy u heteroseksualnych mężczyzn. Również prowadzone w ostatnich latach badania biochemiczne, wykonywane bardzo dokładnymi metodami, nie wykazują, aby poziom hormonów u homoseksualistów był inny niż u heteroseksuaiistów. W okresie życia osobniczego – od wczesnego dzieciństwa aż do starości – nie stwierdza się więc, aby poziom hormonów różnił się u mężczyzn zależnie od ich nastawienia psychoseksualnego. Oczywiście istnieją pojedynczy homoseksualiści, u których występują zaburzenia hormonalne i można stwierdzić niedobór męskich hormonów płciowych lub nadmiar hormonów żeńskich, lecz nieprawidłowości takie stwierdza się również u mężczyzn mających popęd heteroseksualny. Pośrednim dowodem na to, że niedobór męskich hormonów w okresie życia osobniczego nie jest przyczyną homoseksualizmu może być to, że podawanie hormonów męskich homoseksualistom nie zmniejsza ich popędu homoseksualnego, a wręcz odwrotnie – nasila go.

Read More

Badania reakcji seksualnych w czacie masturbacji

Przy okazji warto zwrócić uwagę, że badania reakcji seksualnych w czasie masturbacji doprowadziły do stwierdzenia, że skurcze mięśnia macicy, będące wynikiem techniki automanipulacyjnej, są o wiele intensywniejsze i trwają dłużej niż te, które są wynikiem stosunku. Javert (1960) wykrył związek przyczynowy między orgazmem kobiety w czasie

Read More

Rola sytuacji – dalszy ciąg

Sytuacja (S, A, W) oraz osobowość (O) są czynnikami wyznaczającymi zachowanie człowieka, a proporcje udziału obu tych czynników mogą być różnorodne. Wśród sytuacji, które wyznaczają zachowanie człowieka, wyróżniamy istotną grupę tzw. sytuacji trudnych (stresorów). Trudność sytuacji może być dwojakiego rodzaju: intelektualna lub emocjonalna. Sytuacja trudna intelektualnie, to sytuacja problemowa, w której człowiek musi rozwiązać nowe, nie znane dotąd zadania. Natomiast sytuacja trudna emocjonalnie związana jest z takim układem bodźców, które powodują napięcie emocjonalne, a więc stres. Ten właśnie rodzaj sytuacji jest szczególnie ważny przy analizowaniu etiopatogenezy zaburzeń zachowania. Wyróżniane są cztery rodzaje sytuacji trudnych emocjonalnie: deprywacja, frustracja, ból i zagrożenie. Niektórzy autorzy wyróżniają dodatkowo sytuację konfliktu motywacyjnego (Reykowski, 1966), który jest co prawda kombinacją frustracji i zagrożenia, ale ze względu na częstość występowania wart jest niekiedy oddzielnego omówienia. Zastanówmy się, jaką treść mają przedstawione powyżej pojęcia w odniesieniu do funkcjonowania seksualnego.

Read More